الف) سازمانهاي توليدي و خدماتي(تبليغ دهندگان)
يكي از مهمترين مواردي كه موجب محدود ماندن تبليغات اينترنتي در ايران شده است دانش و اطلاعات ناكافي مديران سازمانهاي توليدي و خدماتي از كاربردهاي تبليغات در اينترنت مي‌باشد. اغلب مديران ايراني از مزايا و فرصتهاي فراواني كه با تبليغ در اينترنت مي‌توانند عايد سازمان خود كنند بي‌اطلاع و يا حداقل كم‌اطلاع هستند.
آن دسته از مديراني هم كه اندك توجهي به اينترنت دارند درك صحيح و كاملي نسبت به نيازهاي مخاطبين اينترنتي خود ندارند و در نتيجه از سرمايه‌گذاريهاي خود در زمينه تبليغات اينترنتي نتيجه درخور توجهي به دست نمي‌آورند. علاوه بر اين مديراني كه تبليغات خود را وارد صفحات اينترنتي كرده‌اند، غالباً سايتهاي خارجي را به عنوان رسانه اينترنتي خود انتخاب مي‌كنند چراكه نسبت به كارايي و اثربخشي سايتهاي ايراني اطمينان لازم را ندارند.


ب) شركتهاي تبليغاتي
بسياري از سازمانها، امور تبليغاتي خود را به شركتهاي تبليغاتي واگذار مي‌كنند. اين شركتها به برنامه‌ريزي تبليغاتي براي سازمانهاي طرف قراداد خود اقدام مي‌كنند. در اين برنامه رسانه‌هاي تبليغاتي مانند تلوزيون، راديو، مجلات و روزنامه‌هاي عمومي و تخصصي، تابلوهاي تبليغاتي در سطح شهر و ... پيشنهاد مي‌شوند. آنچه مسلم است هنوز اينترنت در پورتفوليوي اين شركتها از سهم و جايگاه قابل توجهي برخوردار نيست از اين رو اينترنت توسط متخصصين تبليغاتي نيز مورد بي‌مهري واقع شده است. از جمله دلايل كم‌توجهي شركتهاي تبليغاتي به رسانه اينترنت، مي‌توان به كم بودن حاشيه سود تبليغات اينترنتي براي شركتهاي تبليغاتي اشاره كرد كه اين خود به دليل هزينه اندك اين نوع تبليغات مي‌باشد. همچنين فقدان آمار و ابزارهاي مناسب براي نظارت و كنترل بر عملكرد تبليغات اينترنتي موجب شده است تا سهم چنداني از طرف شركتهاي تبليغاتي براي اين نوع تبليغات درنظر گرفته نشود.


ج) ناشران اينترنتي
ناتواني سايتهاي ايراني در جذب تبليغات را مي‌توان از موانع عمده رشد و گسترش تبليغات اينترنتي دانست. كيفيت پائين محتواي سايتهاي ايراني جذابيت لازم را براي تبليغ‌كنندگان و مخاطبين فراهم نساخته است. وجود ديدگاه غير تجاري در سايتهاي ايراني موجب شده است درآمدزايي جزء اهداف اصلي سايتها قرار نگيرد. از اينرو در گردانندگان سايتها كمتر با متخصصين بازاريابي مواجه مي‌شويم حتي در سايتهايي كه به ظاهر به جذب تبليغات مشغول هستند كمتر فعاليتهاي بازاريابي را به صورت حرفه‌اي شاهد هستيم. در نتيجه فقدان مكانيزمهاي تبليغاتي مناسب، موجب شده است تا سايتهاي ايراني در جذب تبليغات موفقيت لازم را نداشته باشند.


د) دولت
رشد و گسترش اينترنت مانند ساير رسانه‌ها مستلزم حمايت‌ سازمانها و دستگاهاي دولتي زيربط مي‌باشد. ضعف زيرساختهاي مخابراتي و ارتباطي از جمله تنگناهاي تبليغات اينترنتي به شمار مي‌آيد. ترميم و بهبود اين زيرساختها جز وظايف دولت محسوب مي‌شود. سامان دادن به زنجيره تجارت الكترونيك نيز تنها با خواست و حمايت دولت امكان‌پذير خواهد بود. ايجاد مكانيزمهاي پرداخت الكترونيك مانند بانكداري الكترونيك و پول الكترونيك از اقدامات اساسي و مهمي هستند كه دولت مي‌بايست در دستور كار خود قرار دهد. همچنين تدوين قوانين و مقرارات مناسب براي نقل و انتقالات الكترونيك، شناسايي هويت واقعي معامله‌كنندگان، ايجاد امنيت در دريافتها و پرداختها و ... از جمله اقدامات اساسي است كه پيش‌نياز رشد تجارت الكترونيك مي‌باشد. بديهي است كه بدون سامان يافتن زنجيره تجارت الكترونيك نمي‌توان در تبليغات اينترنتي رشد قابل توجهي انتظار داشت.


ه) مخاطبين تبليغات اينترنتي
به دليل گسترش فراوان حجم تبليغات در سالهاي اخير و استفاده از شيوه‌هاي نامناسب و غيرحرفه‌اي در ايران، نوعي دلزدگي نسبت به تبليغات به وجود آمده است. حجم گسترده تبليغات ناخواسته در اينترنت نيز بر اين مشكل افزوده است. وجود نرم‌افزارهاي متعددي كه صرفاً براي در امان ماندن از تبليغات ناخواسته طراحي شده‌اند گواه اين مدعا مي‌باشد. در چنين فضايي جلب توجه مخاطبين كار بسيار دشواري خواهد بود و مستلزم استفاده از روشهاي نوين و حرفه‌اي است. ضمن اينكه بدليل فراهم نبودن امكانات تجارت الكترونيك‌، مخاطبين نيز كمتر به تبليغات در اينترنت توجه مي نمايند.  

منبع: چهار راه تبلیغات